Begin oktober ging ik opnieuw een week mariene soorten zoeken samen met de Strandwerkgroep. Dit jaar in het noordelijke deel van Bretagne, in de omgeving van Saint-Jacut-de-la-Mer. Een goeie streek voor mollusken werd gezegd, al hoorde ik na de excursies soms zeggen dat het niet meer is wat het was. Biodiversiteitsverlies is helaas ook op het strand zichtbaar. Omdat het voor mij de eerste keer in deze regio was, en ik dus geen referentie naar vroeger heb op deze stranden, merkte ik daar niets van en beleefde ik best euforische momenten. Het enige voordeel van het gevaarlijke shifting baseline syndroom?
Euforisch want het aantal vissen eindigde op 36 soorten, met onder andere enkele golfrogjes en kortsnuitzeepaardjes. En ik kreeg opnieuw een Sponskrab voor de lens. Een juveniel deze keer. Verder ik zag voor het eerst Nepinnotheres pinnotheres, een broertje van het erwtenkrabbetje Pinnotheres pisum. De soort heeft een meer zuidelijke verspreiding en zit wat vaker in zakpijpen, waar hij ook in gevonden werd (merci Hans!).
