In 2024 reisden we twee keer naar Bretagne. Een eerste keer in maart, tijdens het laagst voorspelde laagwater van het jaar. We bezochten verschillende regio’s met twee soorten als doel: de zeenaaktslak Berghia coerulescens en de Ruwe kiezelkrab (Ebalia tuberosa). Na wat zoekwerk werden beide soorten gevonden. De Ruwe kiezelkrab door grof sediment aan de -zeer lage- laagwaterlijn te zeven. En zo ontdekten we dat er ook Gegroefde zwemkrabben (Liocarcinus corrugatus) in het sediment zaten. Een verrassende maar zeer welgekomen nieuwe soort.
De tweede trip was in september in het gezelschap van de Belgische Strandwerkgroep. We verbleven in Piriac-sur-Mer en bezochten de stranden in de buurt. Geen onbekend terrein aangezien we in 2020 dezelfde regio verkenden. In eerste instantie had ik geen doelsoorten voor ogen, tot ik las dat het verspreidingsgebied van de kleurrijke zeenaaktslak Felimare cantabrica -zoals vele soorten- naar het noorden aan het oprukken is. Toch maar uitkijken naar deze soort dus. En ja hoor, we zagen de soort bijna dagelijks. Verbazend als je weet dat die er vier jaar geleden nog niet zat, of toch zeker niet algemeen. Klimaatschuivers kunnen hard gaan!













Leave a reply